Abseilen 4 Juni 06' |
“Wát ga je doen; van de Euromast afspringen!? Ben jij wel goed???” Dat was de gemiddelde reactie die ik van m’n omgeving kreeg als ik vertelde over de activiteit die ik met 2voud zou gaan doen op zaterdag 4 juni: abseilen! Met een heel klein groepje (5 man in totaal) verzamelden we op Leiden Centraal station en gingen we op pad naar Rotterdam. De activiteit was georganiseerd in combinatie met Go-Out, en de deelnemers uit die vereniging hingen precies in de touwen op het moment dat wij aankwamen. Heel vreemd gezicht, al die kleine mensjes bungelend aan een van de grootste torens van Nederland! Rondom de Euromast was het absoluut gezellig te noemen; er was een soort mini-festival aan de gang met muziek en modeshows, en er werden fanatiek ‘enge’ takken van sport beoefend: niet alleen abseilen, maar ook tokkelen (langs een soort kabelbaan met een noodgang naar beneden), parachutespringen en base-jumpen. Maar goed, kijken naar anderen is een, wij moesten zelf ook nog naar beneden… Per ‘shift’ konden er maar twee mensen tegelijk abseilen, samen met een instructeur, dus we gingen in twee rondes over de balustrade (Rob bleef liever met beide voeten op de grond) na stevig in de riemen te zijn gehangen uiteraard. De uitleg over wat je precies moest doen vond ik wat summier, dus het was best eng om erop te vertrouwen dat er geen ongelukken zouden gebeuren als we als groentjes over de rand zouden worden gekieperd. Ik vestigde mijn hoop maar op de begeleider die meeging… De begeleider die met mij en mijn abseil-collega meeging, heeft zijn nut in ieder geval goed bewezen: degene die naast mij hing kwam onverwacht in de problemen en durfde niet goed meer verder, maar hij loste dat heel rustig op door zichzelf aan haar vast te klinken en zo kalmpjes verder af te zakken. Ik vond de eerste 10 meter naar beneden ook een beetje eng, omdat ik wat moeite had m’n voeten juist te plaatsen tegen de mast ik zwabberde een beetje. Toen volgde nog een stukje ‘wandelen’ over de ramen van het restaurant dat bovenin de toren gevestigd is, wat erg leuk was voor de mensen IN het restaurant. Daarna werd de mast een stuk smaller zodat we onze voeten niet meer hoefden te gebruiken, en was het eigenlijk alleen nog een kwestie van hangen, de touwen beetje bij beetje laten vieren en flink om je heen kijken om Rotterdam eens van een heel andere kant te zien. Aparte ervaring! Toen we allemaal aan de beurt waren geweest, gaf dat best een kick – hoe meer zenuwen van tevoren, hoe lekkerder je je achteraf voelt als je toch gedurfd hebt (hè Marion?) Nog nagenietend van ons eigen lef hebben we nog wat gedronken in het restaurant bovenin de mast, en toen zat het erop – terug naar Leiden! Al met al was het een heel leuke en gezellige activiteit, dus als het weer eens op de agenda staat zou ik zeggen: schrijf je in! Irene |